Utrecht - Domplein 1 - gesloopt 1934 - oud adres0000.0011

 

 Literatuur

 

- Bruijn, M.W.J. de, Husinghe ende hofstede. Een institutioneel-geografische studie van de rechtspraak over onroerend goed in de stad Utrecht in de middeleeuwen. Deel in de serie 'Stichtse Historische Reeks', nr 18. Utrecht (Spectrum), 1994. [464 blz. ISBN 90.274.4444.7]. Hierin "Domplein 1 (claustraal huis en erf van de dom)": blz. 82-83 (Domplein e.o.: overzicht huizen - zie verder: kaart 6 [1400.0001a]), 130, 131 (tekening, 1819: gezicht in Domstraat met de tuin van Domplein 1), 131

- Hulzen, A. van, Utrecht op oude foto's, deel 3. Van Plompetoren naar Servaas. Den Haag, 1979cop. [283 blz. ISBN 90.233.0402.0]. Hierin: blz. 102-103 ("De Domsteeg"), 104-105 ("De Domstraat"), 112-113 ("De Domkerk vanuit het zuiden")

- Aalbers, J. e.a. (red) Utrechtse biografieën, deel 3. Levensbeschrijvingen van bekende en onbekende Utrechters. Amsterdam (Boom) & Utrecht (Broese & SPOU), 1996 [208 blz. ISBN 90.5352.181.X]. Hierin: Croo de Vries, A.B.R. du, "Hermanus Hendrikus Kemink (1817-1861), boekverkoper en uitgever": blz. 91-95 ("Op zijn beurt droeg Hermannus Hendrikus Kemink in 1816 de leiding over aan zijn zoon Nicolaas Dirk Kemink. In dat zelfde jaar werd de firma verplaatst naar Neude 3. Nadat Nicolaas Dirk Kemink in 1840 de boekhandel en -drukkerij van Johannes Altheer had overgenomen, verhuisde de firma Kemink naar het adres Domplein 1 (...) Omdat hij geen volwassen kinderen had, ging de leiding van het bedrijf Kemink over in handen van zijn zwager dr Coenraad Carel Johannes de Ridder. Vanaf 1880 volgden de drukkerij en de boekhandel ieder een eigen weg. De kern van het bedrijf werd als drukkerij en uitgeversmaatschappij voortgezet door de familie De Ridder, met ingang van 1906 als een naamloze vennootschap. Het gebouw Domplein 1-2 werd in 1934 neergehaald om plaats te maken voor een nieuw gebouw. In 1972 verhuisde de drukkerij naar Vrieslantlaan 14 in Kanaleneiland, waar ze opging in drukkerij De Boer-Cuperus B.V. De naam Kemink & Zoon drukkerij en uitgeverij was daarmee voorgoed verdwenen. In de boekhandel daarentegen is de naam Kemink bewaard gebleven. Eerst werd de boekhandel in 1880 overgenomen door Carel Hendrik Eduard Breijer en vervolgens in 1924 door A. Oosthoek's uitgeversmaatschappij. In 1924 werd op het adres Domstraat 1-3 (nu 11-15) een nieuw winkelpand gebouwd." In 1972 werd Kemink losgemaakt van Oosthoek en voortgezet onder de naam Broese Kemink. Op 24-04-1974 openden beide boekhandels hun gezamenlijke nieuwe winkel Stadhuisbrug 5)

- Heuvel, Marijke van den-, Fabrieken! Industrieel erfgoed in de gemeente Utrecht. Utrecht (Matrijs), 2010 [160 blz. ISBN 978.90.5345.401.5]. Hierin "Kemink en Zn.": blz. 116-117.

- Hulzen, dr. A. van, "Sloop bracht uniek uitzicht op Domtoren". In: Utrechts Nieuwsblad, 23-10-1976, blz. 2

 

- Gemeentelijke Monumentencommissie Utrecht, 1929, Twaalfde vergadering, gehouden op 23 October,  verslag nr 27, (handschrift, 1928-1937 in 1 band gebonden). [8 blz.]. Hierin onder "Aanvulling monumentenlijst met nieuwe bouwwerken": blz. 5 (De heer Labouchere komt bij deze gelegenheid terug op de deur uit het gebouw Achter St Pieter 11 (U.V.S.V.). Er is wellicht bij de afvoering van dit gebouw niet gedacht aan het feit, dat de deur vermeld wordt in Mullers 'Oude huizen'. De deur in het perceel Domplein 1 heeft hetzelfde type, maar is minder mooi. Het zou enigszins eigenaardig zijn om dit object alsnog voor plaatsing op de lijst in aanmerking te brengen, terwijl een beter van de lijst is afgevoerd. De heer De Graaf voelt niet voor opneming van de deur Domplein 1".)

        (klik hier voor de tekst, PDF, 2,1 MB)

- [Van Campen], "Verdwenen stadsbeelden". In: Jaarboek Oud-Utrecht, 1937, blz. 157-161 (foto's daarna). Hierin: blz. 157 ("Om nu in het hart van de stad te beginnen: het groote, eentonige perceel Domstraat, hoek Domplein, dat jaren lang tot advocatenkantoor en bergruimten van een aangrenzende drukkerij en uitgeverij diende (afb. 1), werd in 1934 afgebroken. Het verrassende gezicht, dat men daardoor plotseling op den Domtoren in zijn volle lengte kreeg, riep een actie in het leven, om dusdanige bebouwing van dien hoek te verkrijgen, dat het uitzicht op den toren bewaard bleef." Dat lukte niet).